Peter Smit, directeur van Actorion had vroeger twee passies: betaald voetballer worden en journalist worden. Toen hij journalist was werd hij door de overheid gevraagd om perswoordvoerder te worden. Van hieruit begon hij met Actorion.

Niet iedereen is geschikt voor crisiscommunicatie, je moet de wereld van journalisten (leren) kennen en hier je weg in zien te vinden.

Peter is er voor als ‘de pleuris uitbreekt’.

Burgerjournalistiek
Tegenwoordig ligt een crisis makkelijker op de loer, iedereen kan alles laten zien op het web. Vroeger was het zo dat beelden keer op keer gescand werden voordat ze met de media gedeeld werden.

Dat komt later wel
Voor een ramp is vaak een rampenplan (draaiboek) opgesteld. Helaas zie je nog vaak dat het invullen van zo’n plan vooruit geschoven wordt.

voorbeeld: Moerdijk
Eerst burgemeester Moerdijk, deze werd overtroffen door burgemeester Breda, en doordat het zo’n ‘rommel’ werd nam de overheid het over: het werd een nationale ramp. En dat alleen omdat het rampenplan niet goed op orde was.

Mensen horen wat ze willen horen, maar vooral: mensen horen niet wat ze niet willen horen.

Wat willen mensen dan horen?
– nieuws, wat is er net gebeurd, wat staat er te gebeuren?
– opinie, aparte afwijkende meningen
– identificatie, daar ben ik het mee eens!
– vermaak en verstrooiing, we willen alles over iedereen weten

Zo veel kranten, zo veel meningen.
Het is natuurlijk een verschil of je met de Volkskrant aan tafel zit of met NRC.

Het journalistieke verhaal
Eerst feiten, dan meningen, dan emotie
Interessanter is: emotie, meningen die daarvoor zorgen en feiten.

Tegenwoordige journalistiek
– minder tijd om feiten te checken
– wantrouwen t.o.v. macht
– opzoeken van journalistieke grenzen
– neiging tot overdrijven
– media praten elkaar na: rampen zijn vaak hypes.
– minder ruimte voor nuance
– karikaturale beeldvorming

Crisis heeft altijd topprioriteit, laat je communicatieplan in wording voor wat het is, aan de crisis
Mediawatching, wat wordt er nu eigenlijk gezegd in de media?
Intern voor extern, informeer eerst je personeel!
Direct betrokkenen gaan voor of tegelijk met de media, omwonenden, partners etc.
Faciliteer de media, zorg dat je gezien wordt als de betrouwbare afzender en hou ze met regelmaat op de hoogte.

Ben open en eerlijk, ga niet duiken en draaien en houd je aan je kernboodschap!

Hoe vertel ik wat er aan de hand is?
Blijf jezelf
Gebruik gewone taal
Maak je verhaal correct
Laat zien wat je daar van vindt
Zorg voor een helder betoog (kernboodschap)
Maakt het niet ingewikkelder dan noodzakelijk
En als je het nu niet weet?
Ik ben…
Ik weet dat…
Ik vind dat…
Ik kom hier … op terug

Praten met de pers: 8 gouden regels:
– journalist is een intermediair tussen jou en het publiek
– benader hem als bondgenoot, hij is geen vijand, maar wordt ook nooit je vriend
– gebruik gewone taal
– zeg wat je weet en wat je niet weet: lieg nooit!
– laat zien wat je van de situatie vindt
– houd je aan je kernboodschap, overbodige informatie is overbodig
– laat je niet opjagen
– word niet boos op de journalist: hij doet gewoon zijn werk