Bike bike baby

P405P402P409P397P395P403P392P417P396P400P418P393P416P413P401P404P407P408P399P410P394P419P406P412P398P415P414P411

[wpvideo 76hIS6bM]

[wpvideo QfrM7GPG]

Tijdens het ontbijt besloot ik om naar ‘Cementorio de la recoleta’ te lopen. Hier is de begraafplaats van onder meer Evita. Het ‘kerkhof’ is erg luxe, rijke families kopen hier grond en bouwen een tombe. Hierdoor leek het geheel niet op een begraafplaats, maar eerder op een uitgestorven dorpje. De meest vreselijke en mooie bouwstijlen staan zij aan zij. Omdat het een zonnige morgen (ook wel ‘peronista’) was, besloot ik dat ik liever buiten was tussen levende Porteños. Ik ging in de wijk op een terras zitten waar ik wat afgluurde: ik was niet de enige toerist hier, wel de enige kenbaar Nederlandse. De prijzen van het terras waren aanzienlijk hoger dan die van het restaurant. Iets wat me niet heel vreemd over kwam, maar de Amerikaanse en Ierse mensen om me heen spraken er schande van. Na het terras besloot ik een kijkje te gaan nemen bij het hotel waar ik vanaf morgen verblijf. Niet omdat ik nieuwsgierig was, maar omdat ik in mijn reisgids zag dat het een ander hotel was dan waar het in mijn boeking over ging. De jongen in het hotel kon me gelukkig bevestigen dat ik daar morgen moest zijn. Dichtbij het hotel was plaza San Martin; het startpunt van mijn fietstoer. Samen met twee anderen (ook Nederlanders, want wie fietsen er anders ter wereld?) gingen we op toer door de stad. Om de paar blokken kregen we een toelichting bij een standbeeld of gebouw. Het viel me op dat ik de meeste punten al gezien had; we deden mijn hardloopronde omgekeerd, met als toevoeging de wijken La Boca en San Telmo. Maar goed ook, want in het havengebied hing vandaag een dikke mist. La Boca was een aangename verrassing. Door alle vrolijke ansichten en tv programma’s over de wijk durfde ik er niet vanuit te gaan dat het echt zo mooi zou zijn. De gids legde uit dat de huizen zoveel verschillende kleuren hebben omdat ze van de havenbewoners waren, die verf gebruikten die overbleef van het schilderen van de schepen. Ik zag de meest prachtige kleurcombinaties en verbaasde me met het Nederlandse meisje dat zoiets niet ook ik bijvoorbeeld Rotterdam gebeurt. Na La Boca gingen we verder naar San Telmo, waar een grote markt gaande was. Op de straten klonk muziek en overal stonden kraampjes, een geweldige ervaring. Na San Telmo reden we terug naar het startpunt. Zoals ik al eerder schreef is het verkeer hier niet berekend op fietsers en voetgangers. Een ‘I survived Buenos Aires’ shirt zou niet misstaan 😉 Vanaf het park liep ik terug richting het hostel, waar ik op ‘Avenue 9 de Julio’ kippenvel kreeg van iets wel heel speciaals na een dagje fietsen. De megabrede weg was leeg van auto’s en stond he-le-maal vól met fietsers. Een kwartier lang kwam een stroom aan fietsers aan me voorbij, tot ergernis van de automobilisten. Of dit een event was of toch die autoloze zondag waar ik op hoopte? Opnieuw een prachtdag, ik ben blij dat ik u weer mee mocht nemen.

One thought on “Bike bike baby

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *