Another suitcase in another hall

LimaP1626P1629P1630P1627P1624P1625

30/8
De reis loopt ten einde; vandaag namen we het vliegtuig naar Lima, een wereldstad met 10 miljoen inwoners. Op het vliegveld ontmoetten we de ouders van de gids, die door ons bestelde cadeautjes kwamen brengen.

Onderweg van het vliegveld naar het sjieke hotel in posh buurt: Britania in Miraflores gaf Rudy een terugblik op Peru. Dat was er nogal een!

Peru begon met het hoogst gelegen meer ter wereld met zijn drijvende eilanden, een bezoek aan locals, een van de nieuwe 7 wereldwonderen: Machu Picchu, een stukje van een van de 7 natuurlijke wonderen onderweg daarnaartoe: de jungle en Cusco (binnenkort waarschijnlijk een van de 7 wereldsteden met historische waarde). Om nog maar te zwijgen over de eetgewoontes (een tafel zonder aardappels, is geen eettafel: ‘s ochtends, ‘s middags of ‘s avonds.) Ook introduceerde hij Lima alvast; altijd grijze luchten en nooit regen, best wel deprimerend als je het mij vraagt.

Aan het eind van de middag kwamen we aan bij het hotel waardoor we niet echt de tijd hadden om Lima bij daglicht te zien. We gingen met taxi’s (door Rudy geselecteerd, want in Lima is de kans groot dat je een minikidnap meemaakt wanneer je in een verkeerde taxi stapt) naar het centrum van de stad. Op het plein waar we aankwamen staan voornamelijk overheidsgebouwen als het kantoor van de burgemeester (een vrouw!) en het presidentshuis.

Om de vreemde eet- en drinkgewoontes van de Peruanen nog een aan te dikken nam Rudy ons mee naar een wel heel bijzonder saptentje: eentje waar ze kikkersap maakten. (Creoolse invloeden) Helaas kan ik geen details geven omdat ik niet durfde te kijken of proeven. De ‘fijnproevers’ vonden het een lekker sapje.

Voor we gingen eten gingen we naar de supermarkt om een goede, betaalbare Pisco uit te zoeken, zodat we thuis ook eens een pisco sour kunnen maken.

Het diner begon -zoals bijna elke dag- met dat drankje en was buiten. Vreemd voor Lima; het is er winter en niet erg warm… Omdat Lima aan zee ligt durfde ik het zeefruit aan. Een onmogelijk grote portie kreeg ik voorgeschoteld waar ik al het lekkers tussenuit snoepte.

De dag eindigde met een kort maar emotioneel afscheid van de gids, waarna een deel van de groep nog met hem naar een club ging.

31/8
De laatste dag van mijn reis! Ik stond redelijk op tijd op zodat ik afscheid kon nemen van het Engelse koppel R. en L. en mijn roomie K.

Na het afscheid was het eindelijk tijd om weer eens te rennen. Door de hoogte was dit al zo’n 3 weken geleden.

Ik rende richting de zee en langs de parken aan de kust. Vanwege mijn veiligheid (straatroven) zonder telefoon waardoor ik geen foto’s heb van het prachtige park van de liefde. Kijk eens via Google maps naar de prachtige parken in deze wereldstad, te beginnen bij ‘Larcomar’.

Naar datzelfde Larcomar keerde ik na het sporten terug om wat laatste dingen te kopen en wat extra zeelucht in te ademen.

Bij terugkomst in het hotel stond mijn taxi (de vader van Rudy) al klaar. Hij bracht me veilig (wat bijna onmogelijk lijkt, met het enorm chaotische verkeer) naar het vliegveld van Lima, vanwaaruit ik mijn vlucht via Parijs naar huis heb…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *